Na alle drukte van afgelopen week is de rust wedergekeerd. Woensdag avond hebben we Ev en Erik met de trein opgehaald van het vliegveld. ’s Avonds lekker bijgekletst aan het zwembad onder het genot van een biertje. Sjoerd moest donderdag en vrijdag gewoon werken, dus ben ik de hele dag met ze op pad geweest. Er stond één ding bovenaan de lijst met ‘todo’ dingen: de KL Tower. Hier zijn we dus donderdag ochtend (een beetje later dan gepland, want de wekker stond nog op Vietnamese tijd…) direct naar toe gegaan. Gelukkig zat het weer mee en hebben ze een eerste indruk gekregen van KL en omgeving. En het was er super rustig in vergelijking met toen Sjoerd en ik hier (in het weekend) naar toe zijn geweest. Ik wilde ze natuurlijk ook laten proeven van de lokale keuken en heb ze meegenomen naar Little India voor een late lunch. Daarna zijn we naar Suria KLCC (mall) gegaan en natuurlijk de bijbehorende Petronas Twin Towers. Hier hebben we de meest vreemde poses aangenomen om de torens op de foto te krijgen.

Ondertussen was het al na zessen en zijn we richting het werk van Sjoerd gegaan om het kantoor te laten zien en bovenin de toren een borreltje te drinken samen met andere Eric, de financieel manager. Hierna zijn we met zijn vijven naar Plaza Low Yat geweest, de mall met alleen maar gadgets, elektronica, computers, camera’s, mobieltjes, etc. Een echte must voor elke man in KL weet ik uit ervaring. Ev en ik wilden alleen maar graag wat eten… Rond tien uur (dan sluiten de winkels) gingen we eindelijk richting het eten. We wilden ze graag Jalan Alor, een toeristische straat in Bukit Bintang met lokaal eten, laten zien én proeven. Uiteindelijk stond de hele tafel vol met vis, kip, saté, groenten, omelet en rijst. Heerlijk!

Vrijdag was het tijd voor de wandeling die iedereen die in KL is een keer gedaan moet hebben, rondom het koloniale hart van de stad: Masjid Jamek (oudste moskee van KL), Merdeka Square (onafhankelijkheidplein), Central Market (oude markthal omgebouwd tot souvenir paradijs), Chinatown en Litte India. Helaas was Merdeka Square helemaal afgelopen vanwege de protesten op zaterdag. Alhoewel we deze wandeling zondag ook al gedaan hadden met andere Eric en ook al eens met collega Stan, is het elke keer weer anders vanwege de interesses van mensen. Deze keer was de wandeling erg uitgebreid, inclusief een museumbezoek en lunch in Central Market.

Hierna moesten we kiezen: naar het KLCC Aquarium of naar Lake Gardens. Gelukkig voor mij, kozen ze voor het aquarium. Hier zijn Sjoerd en ik zelf nog nooit geweest, dus weer eens wat anders als gids. Ik moet zeggen dat het de moeite waard was.

Hoogtepunt was de tunnel midden door het aquarium met overal vissen om je heen. Overigens hoef je zelf niet te lopen, maar sta je op een lopende band. En wel grappig, we kregen alle drie korting omdat ik Maleisië woon. Eigenlijk kreeg je alleen korting als je in het bezit bent van een MyKad, een identiteitskaart voor Maleisiërs… Geluk gehad dus.

Toen moesten we wachten tot Sjoerd klaar was op het werk: heel vervelend! Wederom onder het genot van een drankje aan de rand van het KLCC park. Toen Sjoerd eindelijk gearriveerd was, gingen we naar Berjaya Times Square. Niet voor het grote pretpark wat in de mall ligt, maar om een helikopter te kopen. Hier was Erik de hele dag al over bezig. Ev en ik maar weer rustig wachten. Later kwam de aap uit de mouw: ze wilden er allebei één kopen (want dan krijg je korting zeiden ze…) Uiteindelijk kregen ze 10 ringgit (2,50 euro) extra korting omdat ze er twee kochten. Nou, nou… Daarna hadden we twee dolblije kindjes. Grote vraag was of de helikopter wel mee mocht als handbagage in het vliegtuig. Ik heb nog niets gehoord, dus het zal wel goed gekomen zijn. Wederom hadden Ev en ik erge trek; het was immers al rond tienen. Wat we allemaal over hebben voor de mannen! Omdat bijna alles dicht was werd het maar fastfood.

Naast de KL Tower stond er nog iets erg hoog op het verlanglijstje: het FRIM. Omdat ik er niet zoveel in zag om weer de hele beklimming, en vooral de hele afdaling, opnieuw te doen, hadden we besloten dit tot zaterdag te bewaren. Ik was nog aan het twijfelen of ik mee zou gaan, toen tijdens het douchen de stroom uitviel. Ik was net lekker ingesopt, inclusief haren in de shampoo… Blijkbaar hadden we teveel dingen tegelijk aanstaan. In Nederland moet je dan over het algemeen alleen een stop vervangen of de hoofdschakelaar weer omzetten. Nou, hier dus niet. Nadat er een mannetje opgetrommeld was, wou hij het wel maken tegen betaling. Toen vertelde hij dat hij het eigenlijk niet mocht maken van het management. Na de eigenaar gebeld te bellen, hebben we Tenaga Nasional (= energie nationaal) gebeld. Zij zouden binnen 1 à 2 uur komen. Sjoerd, Ev en Erik zijn toen met gerust hart naar het FRIM gegaan en ik bleef thuis in de hitte (geen airco, geen ventilator, geen koelkast, dus geen water…). Wat zo simpel leek, bleek een nachtmerrie te worden.
Iemand die belt en alleen Maleis spreekt, ophangt, niet op komt dagen, telefoontjes, telefoontjes, etc. Vervolgens staan er mannetjes bij de poort, maar worden er niet doorgelaten. De guards bellen namelijk eerst naar het appartement voordat ze iemand binnen laten. Maar als je geen stroom hebt, doet de interne telefoon het natuurlijk ook niet. Net als de bel… Dit had ik natuurlijk direct al door en heb beneden gezegd dat ze de mannetjes gewoon door konden laten. Tot drie keer toe. Blijkbaar was dit toch teveel gevraagd…
Toen Sjoerd, Ev en Erik uren later terug kwamen, stond Sjoerd verbaasd te kijken dat het eerste mannetje (die ’s ochtends al was geweest), weer in de meterkast stond. Uiteindelijk is het goed gekomen en hadden we weer stroom. Maar toen zei het mannetje van Tenaga Nasional doodleuk dat als het weer voor zou komen, ze niet meer zouden komen… Toen bleek dat de problemen in de kabel zaten en dat die vervangen moet worden. Hier hebben we nu een discussie over met de eigenaar over wie moet betalen: wij, de eigenaar of het management. Kan dus nog wel even duren. Tot die tijd durf ik niet teveel dingen tegelijk aan te zetten, want zo’n nachtmerrie heb ik niet nog eens zin in!

Ondertussen had ik helemaal geen zin meer om naar het Koninginnebal te gaan. Ook was de halve stad afgesloten door de demonstraties, maar onduidelijk welke wegen precies. We zijn dus maar vroeg vertrokken en waren de eerste. De meeste mensen kwamen een uur later pas binnen… Gelukkig zijn we toch gegaan: het was SUPER! We begonnen met champagne en Hollandse haring. Net voor het diner was er een speech van de voorzitter en de Nederlandse ambassadeur. Deze was minder feestelijk vanwege het feit dat er vrijdag een Nederlands jongetje voor de school is gekidnapt. Het verzoek was dan ook, als gebaar naar de familie, geen foto’s van het feest op internet te plaatsen. Dit doen wij dan ook netjes, daarom alleen een foto van ons thuis in galakleding. Tot op heden is er nog geen teken van leven van het jongetje, helaas… In zo’n kleine gemeenschap heeft zoiets een grote impact. Maar gelukkig wilden de meeste mensen het toch een gezellige, onvergetelijke avond maken en werd het een super feestje met een super band (de zanger was net Mika). Halverwege heb ik, net als vele dames, de schoenen maar uitgetrokken en stonden we allemaal op blote voeten of op slippers te springen. En toen was het zomaar al na twee uur…

Zondag zijn we redelijk vroeg opgestaan, zodat we misschien nog ergens naar toe konden gaan. Maar Ev en Erik wilden het lekker rustig aan doen. Dus uitgebreid ontbeten, koffers gepakt, gepraat en uiteindelijk met de auto naar het vliegveld gegaan. Het was er erg rustig, dus er was genoeg tijd om nog koffie te drinken. Daarna was het toch echt tijd voor het afscheid. Maar ze hebben beloofd nog eens terug te komen, in combinatie met een land in de omgeving. Ev en Erik: bedankt voor de super tijd!!! Het is nu wel heel stil in huis…

Wat overigens wel bijzonder is, is dat het gedurende het gehele bezoek van Ev en Erik bijna niet geregend (gestort) heeft. Ik had ze verteld dat het elke dag wel een uur stort en je dan absoluut niet buiten moet zijn. Ik denk dat we vandaag en gisteren alles wat gedurende hun verblijf niet is gevallen, extra hebben gekregen. Het stort en onweert al uren, net als gisteren. Geen zonnetje te zien…